زمزمه سرانگشتان باد در خواب خوش گیسوانت زیبایی شاعرانه ایست که دلم را به بازی میگیرد و نجابت کلامت آنچنان که هر کلام دیگر را بیرنگ میکند. در چشم انداز هرکجای طبیعت تو را میبینم. در چشمه، در رود، در دریا، در گل، در درخت، در جنگل، در دره، در دشت، در کوه. با این همه هنوز در تو حیرانم که تمامی عشقی در یک وجود و تمامی آرزویی در یک لباس.
برچسبها:
خسرو شکیبایی
+
نوشته شده در دوشنبه سیزدهم اردیبهشت ۱۳۹۵ساعت 17:7  توسط انجمن شاعران مرده
|